Sallustio: Bellum Iugurthinum, 110

"Numquam ego ratus sum fore uti rex maximus in hac terra et omnium, quos novi, privato homini gratiam deberem. Et mehercule, Sulla, ante te cognitum multis orantibus. Aliis ultro egomet opem tuli, nullius indiguus. Id imminutum, quod ceteri dolere solent, ego laetor. Fuerit mihi eguisse aliquando pretium tuae amicitiae, qua apud meum animum nihil carius est. Id adeo experiri licet. Arma viros pecuniam, postremo quicquid animo libet, sume utere, et, quoad viues, numquam tibi redditam gratiam putaueris: semper apud me integra erit; denique nihil me sciente frustra uoles. Nam, ut ego aestimo, regem armis quam munificentia vince minus flagitiosum est. Ceterum de re publica vestra, cuius curator huc missus es, paucis accipe. Bellum ego populo Romano neque feci neque factum umquam volui; at finis meos aduersum armatos armis tutatus sum. Id omitto, quando vobis ita placet. gerite quod uultis cum Iugurtha bellum. Ego flumen Muluccham, quod inter me et Micipsam fuit, non egrediar neque id intrare Iugurtham sinam. Praeterea si quid meque vobisque dignum petiueris, haud repulsus abibis."

1 commento:

  1. 1 «Io, il più grande dei re di questa terra e di quanti ne conosca, non
    avrei mai immaginato di dover un giorno riconoscenza a un privato. 2
    Eppure, Silla, prima di conoscere te, io concessi il mio aiuto a molti su
    loro richiesta, ad altri di mia iniziativa, e non ebbi mai bisogno di
    nessuno. 3 Oggi questo privilegio è venuto meno. Gli altri di solito se ne
    addolorano, ma io ne sono lieto, perché quel bisogno è stato il prezzo per
    l'acquisto della tua amicizia, di cui nulla mi è più caro. 4 Come prova di
    quanto dico, prendi armi, uomini, denaro, in breve tutto ciò che
    preferisci, sèrvitene e finché vivrai non pensare che io mi sia sciolto
    dal vincolo di gratitudine, che resterà in me sempre intatto. Non ci sarà
    mai un tuo desiderio insoddisfatto, se soltanto io verrò a saperlo. 5
    Penso infatti che per un re sia meno vergognoso essere vinto in battaglia
    che in generosità. 6 Quanto poi alla repubblica che tu sei stato mandato
    qui a rappresentare, ho da dirti semplicemente che io non ho mai fatto, né
    ho mai desiderato di far guerra al popolo romano: ho soltanto difeso con
    le armi i miei confini minacciati da uomini armati. 7 Vi rinuncio, se
    questa è la vostra volontà. Fate la guerra contro Giugurta, come volete. 8
    Io non varcherò più il fiume Mulucca, che era il confine tra me e Micipsa
    e non permetterò più a Giugurta di oltrepassarlo. Oltre a ciò, se tu hai
    qualche altra richiesta da farmi, che sia degna di me e di voi, non te ne
    andrai con un mio rifiuto».

    RispondiElimina